مادرم

تنها دو روز در سال است که نمی تونی هیچ کاری بکنی یکی دیروز یکی فردا، از یک جائی به بعد مجبور میشی در زندگیت با خاطراتت سر کنی از یک جایی به بعد نگاه عاشقانه مادرت میشه بزرگترین حسرت زندگیت از یک جایی به بعد برای دیدن مادرت باید چشمهایت را ببندی تا صورت با وقارش رو در وجودت احساس کنی ، هر وقت آدم از عالم و آدم خسته میشه باید بره سر قبر مادرش چه نیک زنی بود کلامش نیک قلمش نیک معرفتش نیک ، گذر زمان هم جوانیمو گرفت هم عزیزهامو انگار خواب بود وقتی به خودت میای

آخرین مطالب این وبلاگ

مطالب پیشنهادی

آخرین مطالب سایر وبلاگ ها